-
1 ἀργαλέος
ἀργαλέος ( ἄλγος), schmerzlich, beschwerlich, lästig; ἄνεμοι Iliad. 14, 254; πόλεμοι 14, 87; χόλος, στόνος ἀνδρῶν, ἔρις, νοῦσος und ähnl.; – τινί, seq. inf., Il. 17, 252 u. öfter; ἀργαλέον δὲ πάντων ἀνϑρώπων ῥῦσϑαι γενεήν 15, 140; ἀργαλέος γὰρ Ὀλύμπιος ἀντιφέρεσϑαι. schwer ist es, dem Ol. sich zu widersetzen, Il. 1, 589; vgl. Od. 4, 397. Compar. ἀργαλεώτερος Iliad. 15, 121 Od. 4, 698. – Auch sp. D., λέων Antist. 1 (VI, 237), κέλαδος Anacr. 60, 10. Seltener in Prosa, ἀργαλέος τὴν ὄψιν Aesch. 1, 60; Xen. Hier. 6, 4; Plut.
-
2 ἀργαλέος
A painful, troublous,ἄνεμοι Il.13.795
;Ἔρις 11.3
;νοῦσος 13.667
; Ἄσκρῃ, χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ (trisyll.),οὐδέποτ' ἐσθλῇ Hes.Op. 640
;νύξ Alc.Supp.12.11
; difficult of attainment,ἀληθείη Emp.114.2
;κάθοδος Anacr.43.5
:—never in Trag., sts. in Com.,ἀ. πρᾶγμα Ar.Pl.1
; ;ἀργαλέας νύκτας ἄγειν Id.Lys. 764
: rare in Prose,πρᾶγμα X.Hier.6.4
: [comp] Comp., Ph.1.224: [comp] Sup., Id.2.300.2 of persons, troublesome, vexatious, Thgn.1208 codd. ( ἁρπ- Bgk.);βιότοιο κέλευθοι Emp.115.8
, cf. Ar.Nu. 450, Men.403.5: [comp] Sup., Ar.Eq. 978: rare in Prose,ἀ. τὴν ὄψιν Aeschin.1.61
.II ἀργαλέον ἐστί, c. dat. et inf.,ἀ. δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον Il.17.252
, cf. 12.410, Od.13.312, etc.: rarely c. acc. et inf.,ἀργαλέον δέ με πάντ' ἀγορεῦσαι Il.12.176
; or without case,ἀ. δὲ πληκτίζεσθ' ἀλόχοισι Διός 21.498
, cf. Od.7.241, etc.; also,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀργαλέος
-
3 ἀργαλέος
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀργαλέος
-
4 ἄλγος
Grammatical information: n.Meaning: `pain, grief' (Il.).Derivatives: ἀλγεινός (from *ἀλγεσ-νός) A., ( ἀλεγεινός see ἀλέγω) `painful, grievous'; ἀργαλέος, dissim. from *ἀλγαλέος `id.' (Hom.) - Denom. verb: ἀλγέω, - ήσω `suffer' (primary comparatives ἀλγίων, ἄλγιστος (Hom.)).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Mostly connected with ἀλέγω, (q.v.), which, however, has a clear own meaning (`take care, mind, heed'). Cf. Seiler Griech. Steigerungsformen 85 and Word 11, 1955, 288, and Szemerényi Syncope 148ff, who defends the identity. I think the meanings are too different. - No etym.Page in Frisk: 1,65Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄλγος
-
5 ἀρκέω
ἀρκέω, fut. ἀρκέσω, att. ἀρκῶ, aor. ἤρκεσα, perfpass. ἤρκεσμαι; vgl. Buttm. Lex. I, 4; mit ἀρήγω zusammenhängend; viell. aus' ἈΛΚΕὨ entst., vgl. ἄλγος ἀργαλέος; eigtl.: tüchtig, stark sein; Plat. Theaet. 174 a ταυτὸν ἀρκεῖ σκῶμμα ἐπὶ πάντας –, es wirkt, trifft. – Bei Hom. nur wenige Formen: ἤρκει Iliad. 13, 440, ἀρκέσει Iliad. 21, 131 Od. 16, 261, ἤρκεσε Iliad. 6, 16. 13, 371. 397. 15, 529. 534. 20, 289 Od. 4, 292. – 1) abwehren, abhalten, τινί τι, z. B. οἷ λυγρὸν ὄλεϑρον Il. 6, 16; κῆρας μελάϑροις Eur. El. 1300; πατρίδι δόυλοσύνην Simonid. 36 (VII, 257); ὅς οἱ ἀπὸ χροὸς ἤρκει ὄλεϑρον Iliad. 13, 440; ὅς οἱ παιδὸς ἀπὸ χροὸς ἤρκεσ' ὄλεϑρον 15, 534; ἀρκεῖν τὸ μὴ οὐ ϑανεῖν, hindern, daß Einer umkomme, Soph. Ai. 727; der bloße acc. dabei Ai. 531. – 2) beistehen, helfen, nützen; τινί, Il. 21, 131 Od. 16, 261; φίλοις Soph. El. 314 Ai. 811; παισίν Eur. Hec. 1164 u. öfter; ῥόδον – νοσοῦσιν Anacr. 54, 5; ohne Zusatz, schützen, οὐδ' ἤρκεσε ϑώρηξ Il. 13, 371; πυκινὸς δέ οἱ ἤρκεσε ϑώρηξ 15, 529; οὐδὲν γὰρ ἤρκει τόξα Aesch. Pers. 270; vgl. Soph. Ai. 587; eigenthümlich 434 οὐδ' ἔργα μείω χειρὸς ἀρκέσας ἐμῆς, Schol. δείξας, βοήϑησας, d. i. ausrichten, vollbringen; οὐδ' οἱ ἰατροὶ ἤρκουν – ϑεραπεύοντες Thuc. 2, 47; ὅτ' οὐκέτ' ἀρκεῖ, da es nichts mehr hilft, Soph. Tr. 711. – 3) stark, vermögend sein, ausrei chen, σαφηνίσαι Aesch. Prom. 624; ἀρκέσω ϑνήσκουσα, es wird genug sein, daß ich sterbe, Soph. Ant. 543; vgl. O. C. 499; Ai. 76 ἐνδὸν ἀρκείτω μένων; ἀρκέσω ἐγὼ λέγων Eur. Or. 1592; vgl. Hel. 1290. Gew. impers. ἀρκεῖ, es genügt, reicht hin, Pind. Ol. 9, 3; Aesch. Spt. 239; ἀρκείτω βίος Ag. 1287; ἐμοὶ ἀρκεῖ τοῠτον μένειν Soph. Ai. 80; ταῠτά τοι οὐκ ἤρκεσε Her. 2, 115; vgl. Xen. Cyr. 4, 5, 44 οὔτε ἀρκέσω πράττων τι; ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ τοῦτο Plat. Gorg. 498 a; öfter auch Folgde; πῶς ἡ πόλις ἀρκέσει ἐπὶ τοσαύτην παρασκευήν Plat. Rep. II, 369 d; ἀρκέσει αὐτῷ βίος οὕτω μέτριος V, 466 b; vgl. βίος ἀρκέων ὑπῆν Her. 1, 31; πρός τι Xen. An. 2, 6, 15; εἴς τι Mem. 3, 3, 10; ἀρκεῖ, ἢν παραγγείλῃ Xen. Cyr. 8, 1, 14; ὅσοις σώζεσϑαι ἤρκει δι' ὑμᾶς, sie ließen es sich gefallen, An. 5, 8, 13. – Part. ἀρκῶν, hinreichend; τὰ ἀρκοῠντα ἔχειν, sein Auskommen haben, Xen. Mem. 1, 2, 1; τῶν ἀρκούντων περιττὰ κτᾶσϑαι, mehr haben als man braucht, Cyr. 8, 2, 21; εὐωχία ἀρκοῦσα, reichlich, An. 6, 1, 5. – Pass., womit zufrieden sein, sich mit etwas begnügen, τινί, 9, 32; Plat. Ax. 369 e; οὐκ ἀρκεσϑεὶς τούτοις Pol. 13, 2, 4; ἀρκοῦμαι πεποιηκέναι ταῦτα 1, 20, 1; ἀρκεσϑήσομαι τοῖς ῥηϑεῖσι D. Sic. 3, 11; M. Ant. 1, 16; Leon. Al. 21 (VI, 329).
-
6 ῥῖγος
Grammatical information: n.Meaning: `frost, cold, shivering fit' (ε 472).Compounds: Some compp., e.g. ῥιγο-πύρετος m. (- ον n.) `tertian fever, ague' (Gal., Ptol. a.o.) for older (Hp.) πυρετὸς καὶ ῥῖγος (Strömberg Wortstud. 85), ἀ-ρριγής (adv. - γέως) `not sensitive to cold' (Hp.); also ἄ-ρ(ρ)ιγος `id., not shivering (Arist., Aret.) as δύσ-ριγος `to tolerate cold badly' (Hdt., Arist., Thphr.); both connected with ῥιγέω as e.g. δύσ-φορος with φορέω, φέρω. From it as denom. ῥιγώω, - ῶσαι, rarely w. ἐπι-, ἐν- a.o., `to freeze' (ξ 481), after the opposite ἱδρώω (not from *ῥιγωσ- with e.g. Schwyzer 724).Derivatives: ἔρρῑγα perf. `freeze, congeal, shudder', aor. ῥιγῆσαι (ep. Il.), fut. ῥιγήσω (Ε 351), pres. ῥιγέω (Pi.); rarely w. ἀπο-, ἐπι-, κατα-. -- Primary comp. ῥίγιον `colder, ghastlier, terribler' (Hom., Hes., Semon.), sup. ῥίγιστα (Ε 873), - ος, - ον (A. R., Nic.). -- Further adj.: 1. ῥιγεδανός `ghastly, terrible' (Τ 325, A. R., Opp.), after unknown example to ῥιγος or from *ῥιγεδών? (Chantraine Form. 362, Schwyzer 530, Specht Ursprung 199 a. 345); 2. ῥιγαλέος `id.' (Emp.); to ῥῖγος as ἀργαλέος to ἄλγος (Debrunner IF 23, 21, Benveniste Origines 46); 3. ῥιγηλός ( κατα-) `id.' (ξ 226, Hes. Sc., Nic., Nonn. Ap), from ἔριγα, ῥιγέω; 4. ῥιγώδης `causing a shivering fit' (Hp., Gal.), from ῥῖγος; 5. ` Ρῖγμος m. n. of a Thracian (Υ 485); to ῥῖγος as θερμός to θέρος (Risch $ 19f)?Etymology: With ἔρριγα: ῥῖγος agree γέγηθα: γῆθος, λέληθα: Dor. λᾶθος, with ablaut γέγονα: γένος a.o.; as ῥίγιον: ῥῖγος also e.g. ἄλγιον: ἄλγος, κέρδιον: κέρδος (Schwyzer 539). -- With ῥῖγος agrees exactly Lat. frīgus n. `cold, frost, shivering' when we posit IE * sriHgos n. Thus ῥῑγέω = Lat. frīgeō, but they may originate from parallel innovation. Further connection quite uncertain; s. WP. 2, 7 05 f. and W.-Hofmann s. frīgeō w. rich lit.Page in Frisk: 2,654-655Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥῖγος
См. также в других словарях:
αργαλέος — ἀργαλέος, α κ. η, ον (AM) 1. οδυνηρός, επίπονος 2. ενοχλητικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < *αλγάλεος (< άλγος) με ανομοίωση. Ο τ. απαντά κυρίως στο έπος χρησιμοποιούμενος για πρόσωπα, ενώ είναι σπανιότερος στην τραγωδία και στον πεζό λόγο] … Dictionary of Greek
Λ, λ — (αρχ. λάβδα, μεταγενέστερα λάμβδα). Το ενδέκατο γράμμα το ελληνικού αλφαβήτου. Προέρχεται από το σημιτικό lâmedh, που γραφόταν  ή  και σήμαινε βούκεντρο. Οι αρχαίοι Έλληνες παράστησαν κατά ποικίλους τρόπους το λ:  (αρχαιότερα αλφάβητα Κρήτης,… … Dictionary of Greek
